Thessaloniki PhotoΒiennale 2023
Η τέχνη της φωτογραφίας παντού!
10 Οκτωβρίου 2023 – 11 Φεβρουαρίου 2024
Η φωτογραφική εικόνα αποτυπώνει τη στιγμή, καταγράφει το συμβάν, λειτουργεί ως αφορμή για προβληματισμό και κινητοποίηση, ανασύρει και διηγείται ιστορίες από μακρινά αλλά και κοντινά μέρη. Με τις συνέπειες της πρόσφατης υγειονομικής κρίσης παντού παρούσες, με τα ακραία καιρικά φαινόμενα να καταδεικνύουν την ευθύνη μας απέναντι στη Γη που δεν προστατέψαμε αρκετά, με πολέμους, βία και αναταραχές σε πολλά σημεία του πλανήτη, η φωτογραφική εικόνα δηλώνει παρούσα για να καταργήσει σύνορα και αποστάσεις, να ενεργοποιήσει την σκέψη και να φωτίσει νέους και τόσο αναγκαίους, φωτεινούς δρόμους.
Με διαχρονικό στόχο να βρίσκεται στην αιχμή των διεθνών συζητήσεων για το φωτογραφικό μέσο, πορεία που κινήθηκε παράλληλα αλλά και εντός των εικαστικών τεχνών, η φετινή Thessaloniki PhotoΒiennale συστήνεται ξανά στο κοινό από τις 10 Οκτωβρίου 2023 έως τις 11 Φεβρουαρίου 2024 με ένα πλούσιο πρόγραμμα 25 εκθέσεων σε 19 χώρους στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, με τη συμμετοχή 100 και πλέον φωτογράφων και καλλιτεχνών από 18 χώρες. Το φετινό πρόγραμμα φιλοδοξεί να παρουσιάσει τις διαφορετικές εκφάνσεις του φωτογραφικού μέσου –φωτοδημοσιογραφία, φωτογραφία ντοκουμέντο, ιστορική φωτογραφία, σύγχρονες πρακτικές των μέσων καταγραφής της εικόνας– να ενδυναμώσει και να μετασχηματίσει τους πολίτες και τις κοινωνίες που τους περιβάλλουν. Εκθέσεις ιστορικές και σύγχρονες, ομαδικές και ατομικές, πρωτοεμφανιζόμενων και καταξιωμένων φωτογράφων, μαζί με παράλληλες δράσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, ξεναγήσεις αποτελούν μια σημαντική καλλιτεχνική πρόταση για τους τέσσερις μήνες που ακολουθούν.
Το σύνολο των ατομικών εκθέσεων και το πρόγραμμα της φετινής διοργάνωσης ξεκινάει με τις εκθέσεις δύο πρωτοεμφανιζόμενων φωτογράφων μετά την ανοιχτή πρόσκληση που απηύθυνε στην καλλιτεχνική κοινότητα η διοργάνωση την περασμένη άνοιξη. Η Αλεξάνδρα Ρίμπα («Between cities and skies», Stereosis School of Photography (SSP), 10.10.2023-15.01.2024) καθηλώνει τον θόρυβο πάνω από την πόλη σε ένα ιδιαίτερο φωτογραφικό αποτύπωμα
Between cities and skies
Αλεξάνδρα Ρίμπα
Stereosis School of Photography (SSP)
10.10.2023-15.01.2024
Επιμέλεια: Κοσμάς Παυλίδης, Γιάννης Μανωλής
Συνεργασία: Stereosis School of Photography (SSP)
Υποστήριξη: Πολιτιστική Εταιρεία Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος, MATAROA
Fujifilm Inkjet Photo-paper
Open Call πρωτοεμφανιζόμενων καλλιτεχνών
Όταν δύει ο ήλιος, σηκώνω το κεφάλι μου καθώς ακούω τον ήχο των πουλιών που πετούν ανάμεσα στις πολυκατοικίες. Είχα προσέξει ότι αυτή τη συγκεκριμένη ώρα, τα πουλιά αρχίζουν να μιλούν. Υπάρχει πολύς θόρυβος πάνω από την πόλη.
Όμως κάτι διαφορετικό συνέβη τις προάλλες. Άκουσα έναν θόρυβο από το απέναντι μπαλκόνι. Είδα ότι ένα πουλί είχε παγιδευτεί και ο φίλος του προσπαθούσε να το σώσει.
Κάλυπτε τις φωνές όλων των άλλων πουλιών στον ουρανό. Προσπάθησα να τα βοηθήσω μα δεν μπορούσα. Τότε σε είδα μέσα από το παράθυρο. Η καρδιά μου χτυπούσε γρήγορα, σαν ενός πουλιού που έχει πιαστεί από άνθρωπο και είναι κατατρομαγμένο. Σου φώναξα αλλά δεν με άκουσες. Σου άφησα ένα σημείωμα. Έχεις φύγει. Ακόμα έχω το σημείωμα.
Υπάρχει ένα μέρος μεταξύ πόλεων και ουρανών. Μου αρέσει να πηγαίνω εκεί ξανά και ξανά. Από εκεί τα πουλιά ξεκινούν να πετούν πάνω από τις πόλεις. Είμαστε όλοι τόσο ίδιοι και τόσο διαφορετικοί κάτω από τον ίδιο ουρανό.
Την πρώτη εποχή των ραντάρ η ηχώ πολλών, μικρών στόχων συλλαμβάνονταν αλλά ήταν ανεπαρκώς κατανοητή. Αυτοί οι ήχοι αποκαλούνταν «άγγελοι». Τώρα, γνωρίζουμε ότι οι άγγελοι ήταν στην πραγματικότητα πουλιά.
Αυτό το πρότζεκτ είναι αφιερωμένο στους «αγγέλους» μου.
Αλεξάνδρα Ρίμπα
————
(EN)
Between Cities and Skies
Alexandra Riba
Stereosis School of Photography (SSP)
10.10.2023-15.01.2024
Curated by: Kosmas Pavlidis, Yiannis Manolis
Collaboration: Stereosis School of Photography (SSP)
Support: Cultural Society of Entrepreneurs of Northern Greece, MATAROA
Fujifilm Inkjet Photo-paper
Open Call for emerging artists
When the sun goes down, I raise my head as I hear the sound of birds flying between the apartment buildings. I had noticed that at this specific time, birds start talking. There is a lot of noise over the city.
But something different happened the other day. I heard a noise from the opposite balcony. I saw that a bird was trapped and his friend was trying to save it.
It covered the voices of all the other birds in the sky. I tried to help them but I could not. Then I saw you through the window. My heart was beating fast, like a bird’s that has been caught by a human and it is very scared. I shouted at you but you did not hear. I left you a note. You are gone. I still have the note.
There is a place between cities and the skies. I like going there again and again. From this place the birds begin to fly over the cities. We are all so much the same and so different under the same sky.
In the early days of radar, echoes of many, small targets were seen but poorly understood. These echoes were called “angels”. Now, we know that the angels were actually birds.
This project is dedicated to my “angels”.
Alexandra Riba
